....და იჯდა ადამიანი მარტოდ მარტო ღრმა დარდში გახვეული... ყველა ტყის ცხოველი ახლოს მივიდა და უთხრეს: ’’ ჩვენ არ გვინდა შენ დარდიანი გხედავდეთ...რაც გინდა ის გვთხოვე და გექნებაო..'' ადამიანმა უპასუხა: ‘’ მინდა კარგი მხედველობა მქონდეს!’’ არწივმა: ’’ჩემი გქონდესო..’’ ადამიანმა - '' მინდა ძლიერი ვიყოო'' ლომმა..''ჩემი სიძლიერე გქონდესო..'' ადამიანმა- ''მინდა ვიცოდე დედამიწის ყველა საუდუმლოო'' გველმა '' მე გაჩვენებო''..და ასე გაგრძელდა და გაგრძელდა ყველა ცხოველთან... და როდესაც ადამიანმა ყველაფერი მიიღო რაც უნდოდა, იგი წავიდა.....

ბუმ უთხრა ცხოველებს: ''ეხლა რადგან ადამიანს ყველაფერი აქვს მას შეუძლია გააკეთოს ყველაფერი რასაც ისურვებსო'' ირემმა: ''ადამიანს უკვე აქვს ყველაფერი რაც უნდოდაო და აწი დარდიანი აღარასოდეს იქნებაო''

ბუმ უპასუხა...''არა! მე ადამიანში დიდი ორმო ვნახე.. ღრმა როგორც შიმშილი რომელსაც ვეღარ აავსებ...აი ის არი ის რას მაგას დარდებში აგდებს.. აი ის არი რაც მაგას ანდომინებს..ის არ გაჩერდება და ესე განაგრძობს გამორთმევას სანამ ერთ დღეს სამყარო ეტყვის...'' მეტი აღარა ვარ და არაფერი დამრჩა მისაცემი''